Od Luxii - C.D Andy'ego

Poczułam małe kłucie na około skroni. Dotknęłam to miejsce dwoma palcami i oparłam się o biurko Upadłego.
- Luxia? - Zapytał zatrzymując się w miejscu
- Wizja... - Syknęłam ponownie łapiąc się za skroń
Andy na nowo zaczął ruszać się z opętaniem po gabinecie. Spojrzałam na zegarek, który wskazywał godzinę drugą zero siedem.
- Wyruszysz rano. - Powiedziałam stanowczo widząc jego skwaszoną minę
- Nie ma mowy, wyruszam zaraz, poinformuj o tym wszystkich Lux.
Uderzyłam pięścią w biurko wywołując na nim lekki płomyk. Mam tak, gdy się denerwuję. Natychmiast go zgasiłam i rzuciłam Upadłemu poważne spojrzenie.
- Ja wiem, że chcesz jak najszybciej ich znaleźć, obronić go przed niebezpieczeństwem, bądź uratować. Wiem to, ale polecisz dopiero rano. Najwcześniej szósta.
- Luxia co ty wygadujesz?! Noath jest w niebezpieczeństwie!
- Ej... - Gestem ręki próbowałam go uspokoić. - Wiem co mówię. Noath na razie jest jeszcze blisko Los Angeles, pomimo tego, ze już wyruszyli. Będzie zaatakowany. W przeciągu 5 dni. Piątego dnia, o... - Skupiłam się - O godzinie 21:04 otrzyma cios, przy którym będzie bliski śmierci. Nie ma pośpiechu, jesteś szybki w locie, dotrzesz tam w jakieś 18 godzin i 35 minut.
- Luxia? - Wyczuwałam w jego głosie niepokój, ale zdenerwowanie. - Dobrze.
Zareagowałam szokująco, dziwnie wpatrując się w sine oblicze Andy'ego. Nie myślałam, ze się zgodzi. Podeszłam do drzwi pociągając za klamkę i dodatkowo wspominając.
- Proszę, prześpij się i daj mi znać kiedy będziesz wylatywał...

<Andy?>